Bir şeyler karalıyorum
Yoruldum bu fani sevdalardan
Kafam olmuş bi hayli ihtiyar
Yürüyorum boş boş durmadan
Ölmeyeceğim mutlu olmadan
Mutluluk dediğim sadece beni anlayan
Albayım kazanıyor muyum kaybediyor muyum bilmiyorum
Düşünceler hayli kafamda yine
Ne yapacağımı bende bilmiyorum
Bir gün her şey güzel olacak bir gün her şey enkaz kalacak sanıyorum
Akışta boğulmaktan korkuyorum
Tutunuyorum her defasında hayata
Elimden gelmiyor artık mutluluk çabasıda
Mutlu olmak hayalmiş gibi geliyor artık
Oysa nasıl mutluydum önceki yaşamımda
Baksan en mutlu insanlardanım dışımda
Yine düşündüm dün gece
Bir paket sigara bir çay ile
Yaşamak için sebep kalmamış bende
Neden hala yaşadığım muallak bu gece
Heyecan desen hiç kalmamış artık
Gök bağrıyor bu gece
Ağzından salyalar akıyor litrelerce
Kimisi korkuyor kimisi meydan okuyor gizlice
Dinliyorum sadece vardır bir yarası bu gece
Bağırarak feryat ediyor belkide
Sanki bilmediğim diyarlarda kimsesiz bir başıma
En yakınım bile yabancı bu sıralar bana
Yolumu kaybettim yine albayım bulamıyorum harita
Yolum olsa dahi geçemiyorum o taraflara
Felçli bir insan nasıl olursa ruhum da aynı tutsak yollara
KARAMSAR
Garip havalar bugünlerde
Neye elimi atsam kurur bu gecelerde
Ben miyim her şeyi böylesine yaşayan
Ölü bir ruh var bedenimde
Kanım öyle bir kan ki dünyaya hükmetmiş
Asyadan çıkmış anadoluda kükremiş
Soysuz itleri katletmiş
Benim atam Mete han
Ben istiyorum ki bir sürü sporcu kartım olsun
Öyle fazla olsun ki bakıp iç geçireyim
Koşarak geleyim daha ellerimi yıkamadan sofraya
Kızsın babam önce ellerini yıka diye
Üstüm başım toz olsun olmasın umrumda
Düşünmeyeyim yarınımı
Aynı beden farklı insan
Benliğim değişmiş farkında olmadan
Gülüşüm aynı hüznüm değişmiş
Güldürmeyin dostlarım içim virane iken
Utanıyorum ruhum gülmekten
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!