Duydum ki gücenmiş darılmışsın bana
Demişsin bir daha bakmam yollarına
Hatta yemin etmişsin yüce Allaha
Sende küs be gözüm,senin canın sağolsun.
Bana kim küsmedi ki,hayırsız o yıllar,
Tıslar çatal dilleri akıtırken zehrini
Kesmişler önümüzü şeytanın sözcüleri
Kibri dev aynasında kendi bir yer cücesi
İnsanlığı kaplamış kara zulüm gölgesi
Gönüllerde infilak,yollar mayın döşeli
Okunurken selalar,gökkubbede hoş seda
Tahta tramvay ile gideceğim elveda
Yedi kapı önümde belirecek aniden
Hangi kapı benim ki,bilinecek amelden
Açılacak defterler,görülecek hesaplar
Bir lokma ekmeğin peşinde ömür
Ne koca dünyayı,ne gençlik görür
Erişir vuslata,bedenler çürür
Geride bir resim sana elveda
Hayırla anılan ömür ne güzel
Kaçıyorum,korkuyorum
Kendi gölgemden bile
Pamuk ipliğinde kaderim
Ha koptu ha kopacak.
Yarınlara bel bağlamaktan
Ve uyanmaktan karanlığa
Gök kubbenin alt1nda yapayaln1z bir adam
Sanki ilk insan benim,sanki ben adem babam
Mah_er yeri dört yan1m inli cinli nefesler
Her bir kö_e ba_1nda beklerken ucubeler
Gece olur hep lahza,dosada gökte güne_
Hayat koca bir sahne,sahnede süslü perde
Açınca gözlerimi açıldı sırlı perde
Dekorsa ihtişamlı,senfoni pek şaşalı
Herşey yerli yerinde,başladı Nuh Tufanı
Roller dağılmış çoktan jönler almış yerini
Dünya güne bakan olmuş
Gün ortadan kaybolmuş
Şu kocaman dünyayı
Yalancılar doldurmuş
Sahte gerçek gerçek yalan
Okşamadı alnımı.senin gibi hiç kimse
Ve hiç kapılmadım ki senden önce bu hisse
Taşlar secdeye varır bu duyguyu bir bilse
Yükselt beni miraca,yükselt beni seccadem
Dökülsün günahlarım alnımdan aksın yere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!