İnsanlık kapana düşmüş
Yaralı bir yavru ceylan
Dinsin artık ruhlardaki
Bu erezyon,bu heyelan
İnsanlık adına insan
Bu gün yolda yürürken
Tanımadan etmeden
Selam verdim birine
Merhaba merhaba
Merhaba doğan güneş
Kör olsun bu gözlerim
Aramıyorsa seni
Ve bulmuyorsa eğer
Çiçeklerde rengini
Papatyalar saçını
Yakamozlar aşkını
Ağlaya biliyorsan sen gönül adamısın
Riyasızsa göz yaşın peygamber yoldaşısın
Kalbin merhamet ile sızlıyorsa derinden
Yaradandan ötürü seviyorsan gönülden
Duyulmamış bir sevdanın yangınlarına
Derbeder ızdırapların sancılarına
Yaşanmamış mutluluğun yarınlarına
Hasretinden ağlar gönül canım dayanmaz
Hasret nedir
Bilir misin?
Ama nerden bileceksin
Sen hiç sensiz kalmadın ki
Sevda nedir
Bilir misin?
Akrebin kıskacında kıvranmaktayım.
Sular bile uykuda,ben ayaktayım.
Örtün karanlıkları,örtün üstüme.
Akrebin zehirini akıtacağım.
Günahlar pusuda,parola bekler.
Bir bayram önüydü,arife günüydü,
Çıkmıştık hanımla tam akşam üstüydü.
Tabiri caizse iğne düşmez yere,
Kapalı çarşıda vitrinler süslüydü.
Velhasıl yürürken,taşlı dar sokakta,
Dört yanımda pranga,
Gök yüzü sarı bakır.
Çıldırmak üzereyim,
Nasıl dayansın akıl?
Aynadaki ben değil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!