Umutla yeşerir
Sabırla kök salar
Yalçın kayada filizler,
Emek ister
Yürek ister meyveler
Ve.yağmazsa yağmur
Sendeliyor bedenim ruhumdaysa med cezir,
Okyanusta bir sandal,çaresiz,aciz sefil
Sürüklenirken sandal bucaksız ummanlara
Kızıl güneş saplanır,kaybolur ufuklarda
Dayanmıyor sandalın vurgun yemiş gövdesi
Biliyorum uzakta
Çok uzaklardasın
Ama ne olur bir çare
Bir çare bulda gel
İstersen,yağmurla
Yaradan yar yaradan
Ne anadan,ne yardan
Neydi günahım bilmem
Güldürmedi yaradan
Yaradan yar yaradan
Yaşamak,
Yarınından habersiz
Yaşamak,
Yelken açmak umuda
Yaşamak,
Kucaklamak dünyayı
Allahım,ne çileymiş dünya denilen harman?
İyi, güzel ne varsa edilmişler hep talan
Dünya kurtlar sofrası,sanki vahşi bir orman
Yaşamak zulüm olmuş,sana dönmek kurtuluş
Ruhta sönmüş ışıklar beşer ama yarasa
Yollar,
İşveli batılın yosma tuzağı
Yollar,
Tatminsiz arzunun kahbe kucağı
Yollar,
Günahkar dillerin ah vesvesesi
Ağlıyorum,
Ağlaya biliyorum.
Şükürler olsun.
Ağladıkça akıyor gözlerimden
İçimin zehri
Ve anlıyorum ki
Tohum bile sabırla bekler vaktini
Tomurcukta çiçekler saklar kendini
Gökkuşağı yağmurla açar rengini
Herşeyin bir zamanı vardır be gönül
Gamlanıp da perişan etme kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!