Kasım ayı böyledir.
Bir adım bir adım daha derken
Ayrılığın ayak sesleri duyulur,
Kalabalıklara karışan.
Hüzünlü yağmurlar,
Sert esen ayazlara eşlik.
Düşler ülkesinde yürümek.
Bir kibrit sonra bir kibrit daha
Maviler,pembeler uçuş uçuş.
Saklanmak sevmelere,sevilmelere.
Bir tarafda çocuk sesleri,
Bir tarafta ilkbaharın neşesi,
KÖPEK
Uzanmış kaldırımda yatıyor
A köpek.
Ekmek,kemik kimbilir ne zaman
Doyurdu karnını
A köpek?
KUMAR
Dört kişi toplanmış.
Kaldırımın düz yamacında.
Issız,pusatsız sokak ortasında.
Tepelerinde sallanan bir sokak lambası
Hava sararmış.
Ey Kuzgun,leşin üstündeki
Karnın doydu mu?
Ne dönersin daha semada?
Yetmez değil mi?
Henüz gözü çıkmadı.
Dili kopmadı kökünden.
Bir deste iskambil.
Ustaca dizilmiş
Maaruf sakallı üsten bakan.
Hakîm ise bir kadın oyunu çeviren.
Çaresizlik için de bir vale garip bir figür.
Nereye yamansa ne eksik ne de tam.
Aşk perdesini açtı mı?
Mah yüzünü gördün mü?
Gül kokusun aldın mı?
Bini bir yaşar
Saya tamah etmezsin.
Aşk içinde boğulur,
MEHİR
Mehrini vermediğim
O bana hayat verdi.
Ne verdiyse acı verdi.
Bekledim bekledim
Hep bekledim.
ÖLMEK ZORUNDA YAŞAMAK
Ne azdık nede çok.
Büyüğün yanında küçük
Küçüğün yanında büyük kaldık.
Geçip gittik yanından duranın.
Dururken giden yanımızdan geçti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!