Onun evinin önü bir çöplüğün kenarı,
Her gün bir şey atılır o da onun bir kârı…
Kimisi odun atar tren yolu kalasları,
Neredeyse on ton var ki çoktur bunun kârı…
Kimi demir çerçeve kimisi büfe atar,
Geçen hurdacılara yok pahasına satar…
Kimi market yazısı yüz kilo demiriyle,
Adam kenara alır tamamen her şeyiyle…
Vallahi de imrendim adamın kazancına,
Ona ses edilmeden dokunulmazlığına…
Boş oturduğu yerden kapıyor hissesini,
Beş dakikada alıyor günlük yevmiyesini…
(2016)
Kayıt Tarihi : 12.7.2018 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!