Mesut Başar Şiirleri - Şair Mesut Başar

Bir gece yarısı,
uykular yırtıldı—
taşlar bağırdı,
duvarlar çöktü.

Acı bir son,
sonsuz acıdan evlâdır;
zira kapanan bir kapı,
açık duran uçurumlardan daha merhametlidir.

Gül kurur, bülbül susar,

Adil Değil

“Senin de bana ihtiyacın var,” dedi adam,
kelimeleri sanki bir kanun maddesi gibi
kesin, değişmez, itirazsızdı.

Bendeki Yer

Benim de yüklerim vardı,
omuzlarımı çökerten sessiz yaralarım.
Ama hepsini bir kenara bıraktım,
senin gülüşüne yer açmak için.

Ben seni seviyorum —
ama bildiğin gibi değil,
sen benim dünyama âit,
benim dilimde bir şeb yıldızı,
benim derûnumda gizli bir bâzî.

Bir daha dünyaya gelsem,
ömrümün ilk nefesini sana saklardım.

Bir de bana alıcı gözüyle baksan,
belki fark edersin:
senin vitrininde duran değilim ben,
tam da o vitrini kıracak

Bir zamanlar,
çocukluğumun bahçelerinde koşardım;
toprak, ayaklarımın altında cömert,
gökyüzü, gönlümün üstünde sonsuzdu.

Seni ilk gördüğümde,
ben meğer çocukmuşum.
Kalbim aceleyle atan bir kuş,
ellerim sakar, sözlerim ürkekmiş.

Fahise

Herkesin bir pazarı vardır aslında,
kimi bedenini sürer ortaya,
kimi ruhunu,