Mesele Şiiri - Şiir Gibi

Mesele

Mesele; birinin sana hayır demesi değil,
bazen bir “evet”le kandırılıp,
bir suskunlukla öldürülmendir.
Bir çift göz, umutla bakar sana,
ama içinde gidişin soğukluğu saklıdır.

Bazı insanlar sevmeyi bilmez,
ama seviyor gibi görünmeyi iyi öğrenir.
Ellerini tutarken bile uzak kalır,
gülüşünün ardında bir veda taşır fark etmeden.
Sen “kaldı” sanırsın,
o çoktan gitmiştir başka bir zamana.

Asıl acı —
“gitme” diyenin gözleriyle
“kal” diyemeyen bir yüreğin savaşındadır.
Bir taraf inanmak ister,
diğeri çoktan pes etmiştir aslında.

Mesele, sevgisizlik değil,
umut verip, sonra o umudu boğmaktır.
Bir “evet”le başlatıp,
bir “ama”yla yıkanlardır kalbi en çok kanatan.

Bilirsin;
bazı cümlelerin ortasında başlar vedalar.
Bir kelime eksik kalır,
bir nefes yarım…
ve sen o yarımda büyürsün,
tamamlanamadan.

Ah, mesele…
birinin seni reddetmesi değil,
önce inanıp sonra inancını kaybetmendir.
Bir bakışın içinde başlar düşüş,
bir gülüşün ardında saklanır sonun.

Yine de kalırsın —
çünkü sevgi, deliliktir biraz,
yenileceğini bile bile savaşmaktır.
Bir “belki”ye tutunmak,
bir “keşke”yle yanmaktır.

Ve sonunda anlarsın;
hiçbir “hayır” bu kadar acıtmazdı,
eğer o “evet” bu kadar güzel söylenmemiş olsaydı…

Şiir gibi– Delinin Güncesi