Mesela Çaya Atılmış Bir Küp Şekerim Ben ...

Mesela çaya atılmış bir küp şekerim ben şimdi
Karıştırıyorsun eriyeyim diye
yüreğinde...
Karışıyorum, eriyorum birazda.
Yok olmaya yüz tutuyorum hatta.
Kaskatı kesilmiş bir parçam kalıyor
dibinde,
yüreğinde...
Kırmaya çalışıyorsun kaşık darbeleriyle,
sözlerinle.
Kırılıyorum...
Parçalara ayrılıyorum hatta
Ama ordayım hala, dibinde
yüreğinde.
Küçücük, parçalar halinde
Kesik kesik, kopuk kopuk anılar gibi
zihninde.
Bırakıyorsun karıştırmayı sonra.
'Soğumasın' diyorsun 'şu anda içtiğim çay! '
İçiyorsun tadını alarak,
yaşıyorsun.
Son yudumuna geldiğinde çayın,
hayatın...
O eritemediğin şekerin
hala orda olduğunu görüyorsun
Oysa ki çay bitmek üzere
son bir yudum kalmış neticede.
İçiyorsun,
Tüketiyorsun bir ömrü yani.
Anlıyorsun,
o bir bardak çayın en tatlı yerinin o son yudum olduğunu,
o eritemediğin şekerin hayatının en tatlı en güzel yeri olduğunu.
Ve son yudumunda çayın,
hayatın...
Anlıyorsun,
o eritemediğin şekeri
Son yudumda
çaydan daha çok hissedebildiğini