bir bir düşünmeli aslında birçok şeyi.
aklındaki soru işaretlerini gidermeli elbette
insanın düşündükleri.
sessiz harf, neden sessizleşmiş, kime kırılmış, kim incitmiş?
oysa ne söylüyorsak sessiz harflerin sesi oluyor;
bizi ne diye vekil tayin etmiş?
kime neyi anlatacaksın da kim neyi anlayacak arkadaşım, zaten herkes kendini dertli saymış.
bir kıyak geçsem sana şimdi şurada mesela.
mesela;
koşsak, en yakın uzaklıklarımız neredeyse oraya.
bir çöl, bir orman -bence de çöl daha iyi-
ya da işte nerede yorulacaksak.
korkmadan, uçabilmek gibi yani demek istediğim;
yalnızca koşsak.
mesela;
sussak, en çok ne kadar bağırılabiliyorsa,
onun kadar sussak.
bir sahil kasabasında, hayli yüksek bir dağın üstünde, kanadında bir kelebeğin
ya da işte nerede en güzel susuluyorsa.
yalan dolan akmadan yani demek istediğim; yalnızca sussak.
mesela;
ölsek, en sessiz nasıl ölünüyorsa.
bir kuytu köşede
ya da işte nasıl sessiz ölünüyorsa.
bağırış çağırış olmadan yani demek istediğim,
yalnızca ölsek.
ölebilsek, en azından bunun hakkını verebilerek.
Kayıt Tarihi : 25.8.2019 11:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihad Keskin](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/25/mesela-158.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!