Meryem Kız Şiiri - Mehmet Necip Özmen

Mehmet Necip Özmen
434

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Meryem Kız

üç duvardı kader gibi aralarında
harçsız
tuğlasız
tarla taşlarından

üç duvardı komşu
kaderleri birbirinden ayıran

Meryem’in evi yoldan yana
yol denirse adına
sonrası tarla
bir daha tarla
Meryem körpe
Meryem bir yeni yetme
bakışı maviş yanakları al al
Meryem inceden
Meryem nakış nakış
Meryem narin bir dal

gökyüzü büyük
ne göl gördü ne dağ ne deniz
damlarıydı üç beş evin görünen
sis
duman
en ıraklarında birkaç höyük
su sarnıçlarıydı köyün
belli belirsizdiler
ufukta gördükleri

duvardan aşırdılar komşu yana bir gün
yüzünde kızıl bir tül
derin derindi mavişleri
paye miydi bilemeden
gaye miydi bilemeden
toprak damdı yaşadıkları
diğer toprak dama oldu gelin

sade su damlamış toprak kokusu havanın
sade süt
sade saç
sade ekmek
bir tek mutlu ederdi onu ortalarında baharın
kanaviçe kırlent
kanaviçe yorgan
kanaviçe döşek

yonca kokusunda kök çiğdem
atılan tohumun
doğan çocuğun
iştahı zevki ve acıların
sevinci hüznü gözyaşı
'bir yastıkta kocasınlardı'
işin faslı
banılıp banılıp yenilen elde var tek
her şeyin aşı
her şeyin aslı

iki fıstıklık iki inek
koca bir ömür böylece geçip giderek
karasında göğün
yaz günü yıldızların
sıcağında güneşin
tozu talasında harmanın
çamurunda kışın
ağılın
ayak yolunun
bağrış çağrış bebelerin
aynı evde dedelerin nenelerin
yabanın iki sesi gelirdi bazı
sağlıkçı Şakir ve çerçi kel Ahmet’in
bilmedi uçağı
bilmedi vapuru treni
doktoru dişçiyi
kuaförü
denizi ormanı dağı
oynak ışığında akşam damlarının
alır götürürlerdi onu
taa ardına kireç duvarların
konuk ağızlarından anlatılanlardı zahir
asker ve gurbet anılarının

ikisi öldü çocukların
ikisi kızdı
kalan biri sonradan olan oğlan

eskidi etraf
eskidi insanlar
eskidi üst baş
zevzirler geldiler nice
zevzirler gittiler nice
komşu duvarlar hala yerinde
toprak dam taş üstüne taş
duvar öte bakamadı hiç
ne gözü ne gönlü elverdi
yatan sessizlerden yana

aşırdılar günün birinde
bir duvarı daha
üzerinde yine bir örtü
sessiz ve sedasız
komşuların arasına salıverdiler yavaştan
şurdan geldi dediler
sonra anasının adını ünledi biri
şurda büyüttü yavruları dediler
ve şuraya göçtü
Meryem kız dı adı

üç duvardı
kader gibi aralarında
harçsız tuğlasız tarla taşlarından
üç duvardı komşu
kaderleri birbirinden ayıran

9 kasım 2007..Denizli

Mehmet Necip Özmen
Kayıt Tarihi : 1.12.2007 10:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Necip Özmen