Mevsimlerden bir ömür bitmeyen
İlk bahardır evlat annenin gönlünde
Öyle güzel kokar ki benzemez hiçbir çiçeğe
Güneşe benzer aydınlatır hep yüzümü
Ey benim deli gönlüm
Kimlere kapını açtın
Can dedin bağrına bastın
Sen dost diye sararken
Sırtından nice yaralar aldın
Erteleme hayatı şu gibi akıp gidiyor
Sayili nefesimiz her çekişte bitiyor
Bugünün yarını da var da
Kim kalır kim gider bilinmiyor
HAYAT
Bir meçhule açtık gözlerimizi
Bilmediğimiz bir hayat bekliyordu bizi
Emekledik yürüdük sonra koştuk
Hayal ve umut derken sonunda ne bulduk
Dünya kız çocukları günü kutlu olsun
Gök kuşağını karartmayın
Söndürmeyin güneşi
Ve ilk baharlar solmasın ki
Bütün dünya çiçekler açsın
DUYMADINMI
Kalbimde şimşekler çarptı
Sen hiç duymadın mı
Gönlümde fırtınalar koptu
Göz yaşımdan ıslanmadın mı
Gel aşkımın sahibi
Sen bakma dudağımdan dökülen söze
Yüzümdeki olur olmaz gülüşlerime
Zamanı oyalıyorum öylesine
Oysa aklım kalbim her an seninle
Gezi parkında tutuldu eller
Tencere tava ile duyuldu sesler
Yürekler bir oldu aktı seller
Uyandı uyuyan gözler
Ağaç bizim toprak bizim
Düşlerim sel oldu akıp gidiyor
kapalı kapıları bir bir açıyor
Durmaz taşıp gidiyor
Hayelerimi benden çalıp gidiyor
Yüregim kuş oldu uçmak istiyor
Gidiyor göz göre göre gidiyor
Sımsıkı tuttuğum ellerimden kayıp gidiyor
Eriyor günden güne mum gibi eriyor
Ecel gelmiş kapımıza açmasakda giriyor
Gidiyor sevdiklerini yakıp yıkıp gidiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!