Aşk eskimiş bir yalan,
Sevmekse tozlanmış.
Sen bende değilsin,
Ben kimbilir nerelerdeyim.
Dört duvar yalnızlığımda,
Bir ayrılık gecesinde başladı kayboluşum.
Sen, kazanmak zannetmiştin gitmeyi,
Oysa bir kaybedişti her adımın,
Benimse kayboluşumdu.
Arkanda değersiz birkaç dua,
Ve bir parça hüzünlü şiir kaldı.
Gökyüzü yakın bu gece odama,
Bizim yıldızımız penceremden göz kırpıyor.
Ben bu şiiri sana yazarken,
Onlar dışarıda dans ediyor.
Odam hafiften karanlıkken,
Sen daha yeni uykuya dalmıştın.
Saat sabah beşi geçiyordu.
Bir elimde kahve,
Parmaklarımda sigara,
Seni düşünüyordum.
Aklıma düştüğünde,
Saat beşi geçiyordu.
Güneş yakıyor tenimi,
Bu senede kavruluyorum.
Tadım değişiyor,
Acılaşıyorum.
Ben miyim ordaki?
Titriyor bacakların,
Omuzlarında hayatın.
Bir devrilsen yutacak toprak,
Sanki kahkaha atarak.
Yorulmuyorsun aslında,
Hayal kuruyorsun çocuk,
Umutlarının beşiğini sallıyorsun.
Sen ona gülüyorsun ama,
Ağlıyor hayallerin sen üzülüyorsun.
Elleri üşüyormuş küçüğün,
Uyandım birden,
Rüyanın sen olan yerinden.
Gözlerimi yumdum ama dönemedim,
Ben, seni neden doğru sevemedim?
Serin sularda yüzerken çaresizlik,
Bizler yalnızlığımızda boğuluyorduk.
Balıklar özgürdü belki,
Ama biz nefes bile alamıyorduk.
Çıkmaza girmişti gün doğumu,
Ne doğabiliyordu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!