Menfaati Kadar Şiiri - Hasan Arpaci

Güvenme insan oğluna,
İlk bahar da tohum eker,
Bahar da fide diker,
Son bahar da biçer.
Sonuçta ne yaparsa,
Kendi için yapar,
Menfaati kadar.

Öküz,dana besler,
Emek verip büyütür.
Bir sabah törenle,
Bayram demez,seyran demez,
Atar kamyona hepisini,
Mezbahaya götürür.

İnsan bu,
Ne yapacağı,
Hiç belli olmaz.
Bazen ne yaptığını,
Kendi bile anlamaz.

Hasan Arpacı,2019,Üsküdar