Menekşeyi Severdi Şiiri - Servet Kaan Güldü

Bu sabah yine menekşe verdi toprak kırık kalpler için
Topladım birer birer topladım hepsini sadece senin için
Aklıma düşdüğünde gözlerin, hep aynı kaldın hayalimde hiç yaşlanmadın.
Su misali akarken zaman değişirmiş ya insan, sen ise bana hep geç kaldın
Görsem inan tanırdım seni, hissetsen yüreğimi belki severdin sen de beni.
Hiç bir zaman koynunda uyuyamasam da ,bütün gecelerimin adı sendin,
Hayalinle üşümek var yine bu gece, resimlerine bakmanın ardından
Bazen bir hayal, bazen bir masal gibi ama her zaman kalbimdeydin
Nurumdun iki gözümdün sen ki benim yüreğimdeydin
Şimdi ise uzak bir şehrin köşesinde senden uzak ve yalnızım
Belki artık güneş ikimiz için doğmayacak biliyorum
Ben seni sanki ılık bir rüzgarın sessiz esmesi gibi sevdim
Sevdan bir hamal yükü de olsa taşırım seni zannederdim
En dibe vurduğumda yalnızlığım,üzerimdeki ağırlığı doğasına bıraktım
Hırçın dalgaların yüreğime her vurduğunda da sevdim seni hemde çok sevdim...!!!