Güneşli bir günün ardından,
Ayaza çalmış gece gibisin sevgilim.
Yorgana sarıyorsun bedenimi,
Açıkta kalıyor kalbim.
O zaman ah o zaman…
Kalleş mermilerde gülüşen yüzleri,
Hıncını dağ yapmış cahiliyeti,
Helallik isteyen sahte gözleri,
Terk etsem diyorum.
O zaman ah o zaman.
Şimdi gittin ya sen buralardan.
Ben değil ama ağladı şehir.
Hafif bir rüzgar esti ters yönden.
Gözyaşları ıslattı yanaklarımı şehrin.
Ne bileyim bir acayip hüzün sardı havayı.
Ve birde bozdu yokluğun tramvayı.
Öyle değil böyle sevilir,
Demek istediğim kadar,
Suskunum sana.
Ve sana dair biriken sözlerim yığınla.
Ben susayım hep kadın,
Hep susayım,
Bu şehir, sen ve yağmur,
Ne kadarda masumsunuz.
Sen değilmişsin gibi sanki kadın,
Taa sol yanıma saplayan hançeri
Dışarıda yağmur sesi kulaklarımda.
Fısıldıyor sanki HaYaT, ılık nefesini.
Yorgun kalbine yenik düşerse insan.
Ölüm olur mu hiç, gecenin adı?
Biliyorum çekiyor toprak, her damlasını.
Ve yağmurun gözyaşlarını.
Sükutunda bile çok şey anlattın kadın.
Yok yok,ne bir şizofrenim ben.
Nede asi bir deliyim.
Ben o kaçamak bakışlarının,
O hercai yalnızlığının ta kendisiyim.
Tamam ben. biraz hayalperestim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!