Bir başka bahara kaldı yine aşk...
Benim için her mevsim kış artık...
Gündüzleri yitirirken anlamını,
Gecenin zifir karanlığı sarmış dört bir yanımı...
Tozlu rafların arasında unutulan bir kitap gibi,
Hiç okunmamış, sayfası açılmamış yüreğimin...
Her gece yastığa
Başımı koyduğumda,
Karanık odamda
Ölüm gelir aklıma...
Bense onu
“Gitmek istiyorsan, git! '
Zaten hiç sevmedim ki seni.
Bir anlık hevestin sen benim için,
Baharda açan çiçekler gibi geçti mevsimin..
Dilimden düşürmediğim ismin
Güvenme komşuna,
Düşman olur kapında.
Aldanma bir gülüşe,
Ağlarsın sonunda...
İsyan çıksa içimde,
Bağırsam çığlık çığlığa...
Sesimin yankısı döner dolaşır,
Beni bulur…
Anlatsam birine derdimi,
Kim?
Kimin ile?
Nerede?
Aşık mı?
Seviyor mu?
Aldatıyor mu gecelerde?
Ne kadar içime otursa da,
Bazı şeyler hayatta...
Yaramaz bir çocuk gibi,
Geçip de hayatın karşına.
Şöyle demek içimden geliyor:
Seni gidi kocamış kurnaz tilki,
Ne bakıyorsun sinsi sinsi?
Sürüden ayrılan kuzu mu sandın beni?
Yaklaşma yanıma sakın!
Pişman ederim seni…
Beyaz çarşaflar gibi,
Temiz değil yüreğimiz...
İçimizde bir umut,
Hep hayattan beklediğimiz...
Hep haklı gördüğümüz kendimiz...
Mutluluğa düşman bir savaşın askerleriyiz…
El âlem merak içinde,
Hep düşünür kötülük içinde…
Fakir darlık içinde,
Ne arar para cüzdan içinde…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!