Gözlerimin önünde kimler kimler gitti
Ama ben hiç gitmeyecekmiş gibiyim.
Yalvarmayı sevmiyorum,
Altın tepsilerde sunulmuş vaatleri de
Ama ben , Rabbim
Hiç ölmeyecekmiş gibi diriyim.
Beynim İlmek ilmek yolunuyor
Sarı salyangozlar gibi sümkürüyor artık
Evet, Tam da böylecesine iğrençti.
Aptallıklar havuzunun içinde yüzüyorum,
Genzim yanıyor ,aksıramıyorum.
Tırnaklarımda yosunlaşmış güvensizliklerim benim
Kısık sesle konuşma benimle ve kışkırtma!
Evet,
Tehditkâr bir tanrıyı reddediyorum.
Can çekişen demirden tornavidaların
Kalbimde bıraktığı izler,
Virajlara ayartılmış uçurum kenarlarının
Krallara sunulmuş enfes menülerin huzurunda
Teessüf ediyorum.
Tutkulardır tutsaklığım, yanımdayken onlar
Ama aslında bütün bunlar çok saçma
Kayıp Özlemlerimizin üstünde tünüyoruz
Karmakarışık alemlerin kapıları
Çeşit çeşit insanların arasından
Ben en saçma olanını besteliyorum
Sen kendini her yarattığında, yeni bir saygı kazandın
Sen kendini her işlediğinde,
eşsiz güneşler sığındı gökyüzüne
Ve her yeni Sen, hiçbir kuyuya hapsetmesin gökyüzünü
Karanlıkta boğulmaya kalmasın,
sana dair hiçbir ışık hüzmesi!
Köklerimle zehirleme beni
Kendi oklarımla beni öldürme
Seni ben zannederken
Savunmasız bıraktığım kalemde
Bulduğun her açıkla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!