sevi suçlusu gibiyim
kendime uzak,
sana yakın yollarda,
gurbet sofralarında
aşk savunmasına
mahkum edilmişim...
unutulmaz kılar yokluğun
varlığın kalbime tekabül etsede
uzaklıklar aşkı temize çekerdi
gecenin bişr,evinde
bedenini sarsada kolların
sensizlik seni luzümlü kılarken
küserim kadere
bir güz yağmuru taşıyan ellerimle
ağlarım bi halk otobüsünde
gizleyemez taktığım maskeler
vazgeçmişliğimi
bazen en yakınına değer bıçağın
hançeri kınındadır aşkın
bana
kırmızısı alnımdadır.
adak düşer sevdaya,
yasaklıdır
dokunma engelliydi,
göğsünda atan kalp
atımsızdı hayata.
eli kınamlı yalnızlığımla
gelin olmuştum yokluğuna
gerdekler aşksız
gece değiştirir insanı
gündüzün sertliğini
gerçeğin gözlerini aralar
gece
maskesiz sürer aynaya ayn-ını
insan kokusu düşerken
ya ben yoktum
yada ben
yoklara sürdüm yüzümü
elimde yanmış
geçmiş günlerle
sana hiç dokunamadım.
öyle bazen
içim dışına taşar.
renk verir yalnızlığım
gözlerimde çitlembik kaygısı
otururken,
ben bile gölgemde
öylece geliverdin
tam da dizlerimin üzerindeki kırıkları,
dikerken kendimle...
sen;
hangi zamanla düşürmüştün,
çocukluğumun misketlerini...
kalbimde
eksi sıfırdı gidişin.
şimdi dönsende
çözülmez
ahdimin kilitler,tutulmaları..
göklere çarpsamda kaderi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!