Sabah uyandım yataktan
Kalktım balkona çıktım
Gördüm havada bir işaret
Donup kaldım.
Konuşuyordu birşey benle işaret veriyordu
Bir ışıktı sanki parlayan içime dolan
Bir melekti sanki o an etrafımda dolanan
Mesaj veriyordu el sallıyordu
Çünkü uzaktan beni görüyordu
Şarkılar vardı ağzından düşmeyen
Ellerinde ışık vardı beni bağışlayan
Saçları altın sarısı parlıyordu
Giysisi zümrüt yeşili gözleri elaydı
Sabah ışıkları vurmuştu yüzüne
Dünyanın güzelliğini yansıtıyordu
Yarabbi keşke bende öyle olsam
Güzellıklere bürünsem
Cenneti olsam girsem
İçinden hiç çıkmasam
Her taraf yeşil yeşil
Her taraf deniz kaplı
Her taraf gül kokulu
Her taraf ışık dolu.
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülçin Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/25/melek-41.jpg)
Saygılarımla...
Tamer Duran
TÜM YORUMLAR (1)