Melaike Hüseyin Şiirleri - Şair Melaike ...

Melaike Hüseyin

Sessizliğe aldanıp unuttum sanma.
Hasret bir destan yazar sabrın yanında.
Sevdalar yel olsa suçlu arama,
Her derde deva miskin zamandır.

Ben gitsem anılara sarılıp göz yaşı dökme.

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Mektubumu buruşturup atma canım,
Sonuna kadar oku dostum, mektubumu.
Sıkıldım bu durumdan, hep sıradan,
Hep yabancı olmuşum senin yoluna çıkan.

Böyle bakma, öfkeli kaşlarını çatıp.

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Sessiz bir asalet görkemini,
Sezersin Petersburg havasında,
Dizilmiş saraylar kafilesi,
Neva boyunca yol peşi sıra.

Nedense hüzünlüdür rüzgarın,

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

V

On yedi aydır feryat ediyor,
Seni eve çağırıyorum.
Celladının ayaklarına da kapandım,
Sen hem oğlum hem de felaketimsin.

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Bizler ki ayak altında vatan toprağı hissetmeden yaşıyor,
Ve kendi sesimizi on adım öteden duyamıyor,
Ya da kısık sesli yarım yamalak lafın peşinde,
Yakılır ağıtlar Kremlin dağlısının gölgesinde.

Şişman parmakları, tıpkı solucanlar kadar itici.

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Bir sevda uğruna
Yıkılır tabular, düşünmeden...

Bir özlem uğruna
Mesafe kateder, aldırmazsın...

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Açın şu zindanımı,
Verin gün ışığını,
Kara gözlü dilberi,
Kara yeleli atı.
Bir kere nasip olsa
At binmek gök ovada.

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Bakü tepeleri rüzgarla boğuşur,
Kıpır kıpırdır herşey gün başlarken.
Fırtınalı ihtiraslar biçim bulur,
Musikisi ve şiiri doğarken.

Bin bir masal saklar mimarisi.

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

İnkar sözlerini bilmez,
Düşünceli bakışları yere dikerek,
İşkence yoluna Tanrı mabetine gider gibi giderek,
Çıplakken utancı unutmuştun.

Değişmez bir hüzünle dopdoluyken,

Devamını Oku
Melaike Hüseyin

Hakani, ışığın, bin yıllık sözün,
Diriltti bu kulu, anlattı özü.
Şirvandan bir lütuf, külliye tozun
Esti başucumda. Dilimin mührünü çözdü.

Kim yıldı seni böyle, sordular herkes...

Devamını Oku