Mektup Var - II (yerel) Temel’den Fadime ...

Bu İstanbul yaşanacak yer değil
Kendini köprüden atan var ana
Öyle her pantolon giyen er değil
Namusunu bile satan var ana

Niceleri kopmuş gelmiş yurdundan
Koşar durur bir umudun ardından
Garibanın sahipsizin sırtından
Servetine servet katan var ana

İnan gece gündüz çalıştım amma
Yinede çok para kazandım sanma
Zengin olanlara bakıp aldanma
Onların elinden tutan var ana

Çok zengin olurdum eğer istesem
Bazıları gibi kul hakkı yesem
Yalandır beni de yutmadı desem
Aç susuz parklarda yatan var ana

Burda ne yapsan da gülemiyorsun
Başın yastıktayken ölemiyorsun
Bela nerden gelir bilemiyorsun
İnsana sebepsiz çatan var ana

Sen de üç gün kalsan isyan edersin
Görsen bu şehirde yaşanmaz dersin
Hele bir çarkına düşmeyiversin
Gencecik kızları yutan var ana

Bu hikaye uzun yazmakla bitmez
Çözmeğe kalkarsan bir omur yetmez
Düşeni hiç kimse teselli etmez
Burda çok çamura batan var ana

Söyle aç mı idin naçar mı kaldın
Bilmem ki bu fikri sen kimden aldın
Beni bu genç yaşta gurbete saldın
Senin de birazcık hatan var ana