Mektup 1 Şiiri - Bestami Tatar

Bir bakis ya da bir tek soz yuzlerce sayfa yazdirabilir mi,
O kiz icimde bu kadar firtina yaratabilir mi?
Besiktas,Kadiköy,Uskudar rihtimi ve maviler...
Boylesi daha guzel degil mi?
Ben aglarken,ben hala onun yasini tutarken,
O digerleriyle gulup egleniyorken,
Kalbim biletsiz bu aska goz yumabilir mi?
Yapacak tek sey yazmak...
Elimden gelen bu,ötesi biraz yalan.
Istanbul agliyorsa ben niye susuyorum ki,
O yurusun yolunda,ben biliyorum yolcularini nasilsa...
Puslu camlarini gordugumde yazarim,
Yalniz gordugumde attigi adima,yasladigi omuza bakar yazarim,
Biri onu uzdugunde dayanamam hem aglar hem yazar,oyle durup bakmaz derdine careler ararim.
Bir kez de beni istesin,onlari ozledigi kadar diye dualar ederim.
O onunla bulusurken,beraber giderlerken gozum dolar kimseye belli etmez yurur giderim.Arkami donup bakarim...mecalsizim umitsizim,kimselerin anlamadigi biriyim,
Gul damlasi dusmus saclarina niye kum atarlar ki?
O kiz bunlari niye anlamaz ki,
Olsun,
......
Gun dolusu haftalar gecti...
Onun gozu yaslimidir bilmem,
ben yaziyorum yine,
Ama sen yoksun bu kez icinde,
Ben baska gozde,
Almazsin nasil olsa.