Sana aşkı tarif et desem, edemezsin,
Sorsam birkaç defa yaşadım dersin.
Ne acılar, ne acılar çektim dersin,
Öyleyse aşk nedir? desem, bilemezsin...
Bir dakika ondan ayrılsan, özlem duyarsın,
Birden bire yüreğinde güneş açmaksa
O gittiğinde eğmekse başını ayçiçekleri gibi
İçimde bir yer hep günlük güneşlikti
İçimde bir yer hep ağlamaklı gölgeli
Kendimi bildim bileli
Kırık bir kalbin, büyük bir aşkın avucunda parçalanması mıydı aşk
Güneşe dokunmaktan daha imkânsızdı o
Yağan yağmura ismini yazmamdan daha zordu
Yalana göz yummak gibiydi
Zor olan ne varsa göğüs germek miydi aşk
Yüreklerintezgâhında
Gönüllerin deryasında
Erenlerindergâhında
Aşk okudum aşkı dokudum
Her güçlüğü bile bile
Aşk denilen duygu öyle bir şeydir ki
Âşık olduğun insanın
Gördüğün bütün kusurlarını
Yüreğinden gelen sıcaklık eritir
Buharlaştırır ve yok eder
Yine hicranlardayım
Gönül bahçesinin içindeyim
Aşk aşk diye anam ağladı
Ben ise yandım tutuştum
Açık sözlü konuşsaydın bana
Yaşam beni benden alır
Kimlere verir bilmem
Sen hiç bilmezsin nasıl yalnızlık büyütür insanı
Sen hiç görmezsin nasıl yaşlanır severken insanı
Sen istersen yüreğim ay ışığında gecene masal olur
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili
O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır
Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur
Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar
Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili
Taşınır bende diyardan diyara
Hep arar belki odur diyerek
Dolaşır her yeri
İçimde akmadığı yer kalmaz
Girmediği çatlak bırakmaz
Aşk yarası kabuk tutmaz
Kanar dermanı olmaz
Darılırsa aşkın sana
Ocağından duman tütmez
Çektiğim acılar beter
2012 de yazılıp hem dergi hem de internet ortamında yayınlalanan şiire bir "zil takarak" kendi adıyla yayınlayan arkadaş. "Ölüm" adlı şiiri silmezseniz bu sitenin yöneticisi ile görüşeceğim.