Yalnızım,yalnızım bu gece de yine
Başbaşayım işte sensizlikle ve sessizlikle
Yoksun,yoksun hayatımda artık yok
Senin yokluğunda yokluğun bile adı yok
Unutmadım seni,unutamadım ki
Gölgeni zihnimden alıp atamadım ki
Her şey gibi başlıyor ve hiçbir şey gibi bitiyor!
Sevmenin zamanı yok
Sevilmenin ve sevişmenin olmadığı gibi
Ayrılığın da zamanı yok ölüm gibi
Her ölüm zamansız ölüm
Her ayrılık biraz erken
Belki de hayallerdi insanı hayata bağlayan
Yaşanmamış olanlar
Onlara ulaşmak için oluşan inat
Varolmasına inanmak,sonsuz ümit
Herşeyin kaynağı belki doğacak çocuğa olan hasret
İnsandaki tükenmez umut
Huzur veriyor sonbaharda ıslak sokaklar
Şairin dediği doğru,şimdi anlıyorum
Çilekeş birer yalnız hayallerim
Ve annesi kaldırımlar
Yürüyorum usanmadan
İçime doluyor senli şehrin kokusu
Bir gün sevmemeye başlarsan şiiri
Getir gözünün önüne
Hayal de olsa
Sesim yankılansın odanda
Beni hatırla!
Bir gün unutmaya yüz tutarsan şiiri
Kayboluyorum derinliklerinde
Hatırladığım karelerde hep sen varsın
Geçmişimden izler taşıyor gibisin geleceğe
Aklımdan geçenleri okuyorsun bir masal yumuşaklığında
Aynıyız aslında
Sen ve ben,yani biz
Bizim köy denize bakar
Her zaman çiçek kokar
Şırıl şırıl sular akar
Bizim köy yeşilli mavili
Ne güzeldir ormanı sahili
Dışardaki sessizlikten akşamın olduğunu anlıyordum
Bir gün daha geçip gitmişti dört duvar arasında
Üzülüyordum doğrusu ama nedenini bulamıyordum
Acaba akşamın olması mıydı beni üzen?
Yoksa bir güne daha yalnız başlayacak olmanın acısı mı?
Git gide umudumu da yitiriyordum artık
Karanlık çöker çökmez
Yandı yine sokak lambaları
Garipler,aşıklar çıktılar dışarı
Yıldızları seyretmeye
Serseriler,hırsızlar sokaklarda
Kimi ayyaş,kimi sarhoş,kimi birhoş
Uçan kuşlarla geldin aklıma
Semada özgürce uçuşan kuşlarla
Sensizliğin alevlendiği bir sabahta
Üzüntüyle gözlerimi açtığımda
Pencereme konan serçelerle geldin aklıma
Simsiyah bir gecenin ardından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!