Efkar dağıtıyordu saki.
Payımıza düşeni aldık.
Güzel giderken her şey
Gecenin sabahına
Islanmamış şarkılardan
Bir tek ikimiz kaldık.
Tüm gerçekler olması gerektiği gibiyken
Her şeyin yalan olduğunu söylüyordu
İşte öyle bir şeydi yüzündeki mucize
Düşünebiliyordu
İnsan olduğunun bilincindeydi
İnsan gibi yaşıyordu
Geldiğini duyan olmadı
Gittiğini bilmeyen kalmadı
Varlığından emin olmadan daha
Yokluğun çıktı karşıma
Gözlerim görmese de
Uzanıyor hala bedenin
Yaşamak için çalışır bedenler
Yaşamaktan bihaber
Görmek için açılmış gözler
Kapanmadan,güzelliği göremezler
Çalışırsın, başkası kazanır
Sen yaşarsın!
Cesaret istiyordu seni sevmek
Bende kalmamıştı
Eşten dosttan topladım
Üç beş gün geçirdim gözlerinle
Bir şey anlatamıyorlardı
Ya da ben anlayamıyordum
Giyme karanlığımı üzerine
Senin için biçilmemişim ben
Kafes kadar dardır dünyam
Sıkılırsın, ruhun incinir
Sonbahardır Ankara
Gri örtünün altında
Uçuşan sarı yapraklar
Fark etmeden geçer yıllar
Kimse bilmez
Herkese
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!