Aşkınla bir kör kuyuya düştüm
Yandım ateşinle savruldum kül oldum
Çok uğraştım bir türlü çıkış yolu bulamadım
Seni düşündüm bütün gece hayalinle sabahladım
Yazıyorum duygularımı bilmem okur musun?
Dertli şu gönlüme derman olur musun?
Tükenen hayalime umut olur musun?
Kim bilir aşkım seninle hayata yeniden dönerim.
Öyle sessizce bekliyorum nedensiz
Öyle zor ki nefes almak senden habersiz
Yaşanmıyor sevgilim geçmiyor günler sensiz
Hayat sensiz hayal sensiz
İnsanoğlu kuş misali gidiyor nereden nereye
Giderken götürüyor aşkını heceleye heceleye
Çıkıyor evden ya bir dilim ekmek peşine ya var başka bir hikâye
Hep aynı aşk aynı hikâye içi hüzün dolu
Bir soru sordum aşkın ile kendime
Değdi mi bunca çektiğin çile
Ne günler geçirdin gözlerini sile sile
Bak gördün mü herkes döndü kaderine
Aşkındır benim hislerime yön veren
Zabta geçer yasadığın hayat hikâyen
Bütün dertlerimi def eden sevmesini öğreten
Aşktır hayatın tadı hislerin aynası
Sen iyi isen herkes bilir kıymetini
Soran olursa anlatırlar evliya gibi seni
Tehlike anında ederler siper kendinilerini
İyi kimseden Allah da kulda hoşlanır
Bugün havada kavga var duyuluyor sesi
Şimşekler çarpıştı bak gök gürledi
Rabbim verdi sonra rahmeti
Her şeye bir sebep kıldı peşinden uyguladı hükmünü
Sahile indim geziniyorum tek başıma
Yalnızlığımı anlattım kaldırım taşına
O ki taş olduğu halde çatladı baksana
Sen öyle mutlu huzurlu musun ki acaba
Aşkım içimdesin patlamaya hazır volkan gibi
İçimdesin önüne aldığı yaprağa kader çizen rüzgâr gibi
İçimdesin önüne aldığı her nesneyi yutan sel gibi
İçimdesin aşkım bana hayat veren kan gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!