Gösterdi Karadeniz’in dalgaları hırçın yüzünü
Bıraktı denizi kıyıya yürüdü
Etrafı hep korku bürüdü
Seviyorum deniz gibi seni
Sana söyledim ya aşkım derdin derdimdir
Mutluluğun benim en büyük servetimdir
Acınsa derdinse ölüm sebebimdir
Sen dayanamazsın aşkım dertler bana gelsin
Ben öyle birine sevdalandım anlatamam ki
Yok, böyle bir güzellik bak gez var mı emsali
Yok, kibir gurur içinde var birde merhameti
Seni anlatmaya dilim dönmüyor
Üşüyorum hastayım bu gece
İhtiyacım var bir yudum şefkatine
Diyorsun ki benden bir şey isteme
Ne oldu yavrum birden döndün zalime
Dünya çok güzel yer yeşil gök mavi
Biliyoruz dünya fani aşk hani
İnsan hem özlüyor hem arıyor gönlündeki yâri
Ben seni dünya kadar seviyorum unutma dünya fani
En güzel şey ilgi sevgi görmektir
Sevdiği için kol kanat germektir
Gerektiğinde dünyayı karşına almaktır
Sevdan büyükse korkma düş peşime
Kar yağdı yeryüzü beyaza büründü
Ayrılık vakti içime bir hüzün düştü
Gülen yüzüm dünyaya küstü
Varsa kavuşmak elbet görüşürüz
Sitem ediyorsun bana isteklerin bitmiyor diye
Tavır yapıyorsun üstüme çok geliyorsun diye
İnsan bazen sevdiğini söylermiş sevmiyorum diye
Bende insanım bazı isteklerim elbet olacak
Bir sebep kılınmıştır dünyaya geliş, gidişe
İnsanlar bir beden bir nefesle gönderilmiş aleme
Bir sebep bulunur her canlının ruhunun tesliminde
İnsanlar zorlanır emanetin geri istendiğinde
Anlatılmaz sevgisi verilmez dünyaları alsan da saçının bir teli
Doğunca güler anne babanın yüzü geçer içinden sevgi seli
O gün siler dertleri yeniden yeşertir ümitleri
Evlattır yaşam sevinci veren hayata bağlayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!