Ne rüzgarlar esti
Kaç bahar, kaç kış geçti
Sen gideli neler yaşandı bitti
Bölme uykularımı yeni baştan...
Sevgimizin kıymetini bilemedin
Irgat oldum
Terledim
Okudum
Ezberledim
Onca yolu dimdik
Yürüdüm geldim
Beni vursanız, öldürseniz
Ne geçer elinize
Olmazsam ben bu dünyada
Düzelir mi dersiniz
Düzelir mi ölsem
Ölseler, öldürseniz
Boğaz köprüsünden geçiyorum
Masalsı, deli güzel bir İstanbul gecesi
Kimbilir hangi sevdaları taşıyor diyorum
Uzaklardan geçen yolcu gemisi
Pırıl pırıl yakamozlara dalıyorum
Yeniden uyanıyor içimdeki sevme delisi
Ağrı-m kar ile kışta güzel
Yiğit yar ile iş'te güzel
Ölüm düşman ile döğüşte güzel
Yiğitler yatağı güzel Ağrı-m...
Ağrı-m başın hep yücedir
Buraya kadar deme sakın,
Daha yürüyecek çok yolumuz var
Gönül bahçemizde derecek gülümüz var
Sevdiklerimize verecek elimiz var
Buraya kadar deme sakin ey hasta kalbim...
Dünyaya meydan okur gibi bir halin var
Elinde yine bitmeyen sigaran
Yakası kirli gömleğin
Sararmış bıyıkların hiç değişmez mi
Ne çabuk unuttun dünü
Yarın aklına gelmez mi be adamım...
Üsküdar'da, Salacak'ta yürüyorum
Çocuklar kırma tüfekle balonları vuruyorlar
Kıymayın, vurmayın diyorum
“Git oradan be amca, deli misin, nesin” diyorlar...
Vurmayın balonları, vurmayın umutları
Filistinde de çocukları vuruyorlar
Gece neden karanlığını sürer içime durmadan
Uzaklarda kalır sevdiklerim beni görmeden, duymadan
Bir çığlık büyür içimde, feryat olur, el – aman
Bıktım artık her gün ölmekten, indirin beni dar ağacından...
Suç mu işledim, günah mı oldu sizin için yaptıklarım
Ne zaman kapimi çalsan
Aklimi alirsin basimdan
Hiç gülmedin yüzüme
Her gelisin bin kahir
Seven ben,
Yanan ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!