*** Teskeresine kırk gün kala Şehit olan Mehmetçiğimizin nişanlısı Kardelen kızımıza ithafen***
Sakın ha, ağlama
Sen ağlamamalısın bebeğim
Hüzün dolu bakışlarını dikme gözlerime
Canım yanar, dayanamam, ölürüm
Memleketimin kış geceleri
Yok, yoksul ve karanlık
Ağrı-lı geceler amansız
Ağrı-lı gecelerde zor insanlık...
Dışarıda kar
**Bu Şiir'i 8 Mart Dünya Kadınlar günü vesilesiyle Ana'mın şahsında bütün Kadınlarımıza ithaf ediyorum...
Dileğim, onlara senede bir gün vermek yerine, bir ömür boyu hak ettikleri değeri vermektir...
Onlar bizim kadınlarımızdı
İlk tanıdığım kadınlardı
Fırtına öncesi sessizlik gibi
Bilirim suskunluğunu
Öylece taşarsın deli, divane
Yağmur, bulut bahane
Bilmezsin dur nedir, durak nedir
Sığmazsın bendine...
23 Şubat 2006 günü vefat eden babamın anısına…
Hava yine soğuk
Mevsim yine zemheri
Cismimi bilmem de baba
Yüreğim üşüyor yine
Düs/tüm
Düs/lerim yikildi
Düs/üncelerim dagildi
Kayiplara karistim....
Yok oldum
Ne arayanim kaldi
Geri dönülmüyor akıp giden zamandan
Deli çağında zamanı mı düşünüyor insan
Heyhat! .. Giden gitmiş, kalan üç beş tel saçımda
Gençliğimi görür gibiyim, haberim yok dünyadan...
Bir yanlış, yaşantımın bütün gölgesi
Gözün aydın, gidiyorum artık bu şehirden
Söndürdüm bütün ışıklarını, haberin olsun
Ararsan bir gün eğer beni, bildiğin yerden
Elleme sakın anılarımı, bırak herşey yerinde dursun...
Bu şehir ki İstanbul, bu şehir ki sevda şehri
**Uzun zaman sonra kısa bir hece çalışması yapmak istedim, hoş görülerinize... Saygılarımla...
Gele, gele geldim yolun sonuna
Ömrümü tükettim ya, yar yoluna
Bir kuş olsam da konsam dalına
Mevsim sicaga akarken
Kar yagdi düslerime
Her gece yeniden
Çig gibi çöktün yüregime…
Bir Haziran aksami gidisinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!