Zaten
Çantanı da al ve git, giderken
Bavulun yoktu zaten
Şarkımı da söyleme yolda unut
Sözleri koftu zaten
Vurdular-Çopik
Bir kadın vuruldu Çopik..!
Bir kadın...
En sevda halindeyken
Şafağın ilk deminde
Yarrrrr
Gönlüm firar edeli.
Saymadım kaç kış geçti.
Unuttum sevilmeyi.
Mevsimler göçtü gitti.
Yarrrrrrr…
Yakın Beni
Mezarım boş kalsın.
Yakın beni artık...
Savrulsun küllerim.
Dağ, bayır aşsın...
İki damla yaşı dökmeyin bana.
Yanıyor....!
Yanıyor yine saçlarım.
Yanıyor yine yaprağım.
Yanıyor yine toprağım.
Dilim susar...
Acır ruhum...
Yok
Bir kelebek misali uçabilseydim.
Derde, kedere hiç ilişmeseydim.
Rengarenk güllere konup sevseydim.
Bu kısacık ömürden mutlu göçseydim.
Yok...
O an
Bazen ölü balık gibi bakıyorum...
ve ben bunun farkındayım...
o an..,
o an işte yaralı dûşlerimi sarıyorum...
Ağlamayım da güleyim mi?
Bu viran nedir böyle?
Yürek suskun...
Delik, deşik duvarlar dibindeyim.
Ya Silvan...,
Ya Cizre'yim...!
Buraya kadarmış senle.
Bu nokta ayrılığın başlangıcı.
Sen bildiğin yola.
Bense rüzgar nereye savurursa.
Belki Adıyaman’dır yolum.
Bana sadece
iskele babaları denk geldi
be dostum
Bilirim babasızlığı
Anasızlığı bildiğim kadar
Bir de...,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!