Mehmet Postallı Şiirleri - Şair Mehmet P ...

Dostlarını muhabbetle selamlar
İki koldan sarılırsın Gök Oluk
Dilinden dökülür tatlı kelamlar
Gönüllere kurulursun Gök Oluk

Çevreni bürümüş yemyeşil bir şal

Gönül sevdaya tutuldu, sevdasız hiç durulmuyor.
O’nun aşkı sardı beni, lâkin kendi sarılmıyor.

2009

Yorgun bedenimde bin bıçak saplı
Çektiğim acıyı bir görebilsen
Göğüs kafesimin içinde saklı;
Azgın yaraları bir sarabilsen

Gururu, kibiri yerlere serdim

Bozuldu bir kere ağzımın tadı;
Kaymağı neyleyim, balı neyleyim.
Bütün sevdiklerim kara bağladı;
Yeşili neyleyim, alı neyleyim.

Asil yiğidime nazar mı oldu?

Hoyrat rüzgârlara kapılıp birden,
Küserek yönünü çevirme benden.
Ayrılık acısı, beter, zehirden
Susarak yönünü çevirme benden

Susma ey nazlı yâr, söyle kelamı

Anlaşıldı, gideceksin, çare yok
Yanımda bir lahza kal da öyle git
Sineme saplandı zehirli bir ok
Yarama bir merhem çal da öyle git

. . . . . . . . Fazlı Karaman Ağabeye

Gelirim demiştin, kenger vaktinde
Kengerler kurudu, yine gelmedin
Her nedense, duramadın akdinde
Dün şölen varidi, yine gelmedin

Yıllardır beklerim gönül kapında,
Ne buyur diyorsun, ne git diyorsun.
Bilmiyorum ne var ise aklında,
Ne buyur diyorsun, ne git diyorsun.

Senin olmadığın dünya bir zindan

Adam oldum sandın, hemen şımardın
Kulağını çekeceğim bu sene
Daha düne kadar dağda yaşardın
Harmanını yakacağım bu sene

Nerede büyüdün, nerede bittin

Alnından kaynıyor bulgur bulgur ter
Helaldir yediğin lokma, Mehmet’im
Ellerinde nasır, gözlerinde fer
Her şeye kafanı takma, Mehmet’im

Elinin emeği yediğin ekmek