Mehmet Özden BİÇER, Türk bir şair ve yazar ve aynı zamanda Arap dili eğitmeni olarak tanınmaktadır. Aslen Gürcistan Batum'lu olup , dedeleri Rus Harbinde göç ederek, önce Artvin ve sonra da Bursa'ya yerleşmiştir. Şairin doğup büyüdüğü yer ise İstanbul'dur.
Marmara Üniversitesi Bilgi ve Belge Yönetimi ve Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi olmak üzere iki tane üniversite bitirmiştir.
Özellikle tasavvuf ve aşk konularında yazdığı şiirlerle bilinir. Edebiyat dünyasında manevi ve duygusal temaları işleyen eserleriyle di ...
Geldim.
Sen dışında ne varsa kıyısız denizlere dökerek geldim.
Dilimde dua ile, kefenimi vuslatına çeyiz bilerek geldim.
Geldim.
Aşkın demgahında ateşleri ıslatmak için neyim varsa yok bilerek geldim.
Renkler eğleşirken yaz düşlerinde,
Zemheri saatler, geçmek bilmez hiç,
Baharım gizlidir gülüşlerinde,
Sulardan med cezir ah çekilmez hiç,
Renkler eğleşirken yaz düşlerinde.
Bir gönül oyunu bu, oynadım yandım,
Umutlar aklımı çeldi yeniden,
Bu aşkın bedelini ödedim sandım,
Hüzünler çat kapı geldi yeniden.
Gemiler kalkar gider, uzak ıssız limanlara,
Ayrılık şarkısı, dudağa düştü,
Gözlerim yollara, uzağa düştü,
Deli divane oldu sensiz gönlüm,
Vuruldu, hain bir tuzağa düştü.
Bir hicran rüzgarına kapıldı hayallerim,
Yad ellere savruldum, hasretlik yaman oldu,
Garipliği sarıyor şimdi bomboş ellerim,
Sıladan ayrılalı bir hayli zaman oldu.
Sel oldu geçti yıllar, bende bitirdi beni,
Ey! gönül! sen dildarı, belde belde ararsın,
Sıladaki gülzarı, gurbet ilde ararsın.
Yari bulmak istersen, kendi içinde ara,
Sende gizli o yari, niçin elde ararsın.
Sen çekip gittin buralardan, gittin ama gözlerin bende kaldı.
Bak yok şimdi yerinde yüreğim, yüreğim sende kaldı.
Fakat sana kızmıyorum, seni anlıyorum,çünkü biliyorum gitmeliydin.
Gitmeliydin hiç bakmadan ardına bu kör olası gurbette yapayalnız bırakıp beni.
Kaçmalıydın apansızca, bir veda bile etmeden habersizce,
Bir akşam vakti anzızın hicran ateşine yakıp beni ve hiç umursamadan aşkımı,
Alev alsa can evin, kaçıp gitme o evden,
Pervane olan aşık hiç kaçar mı alevden.
Bela nârında yanmak, aşığa farz-ı dindir,
Çünkü aşkın mezhebi, belâ mezhebindendir.
Bendeki bu sevda ezelden gülüm,
Geçmişe hep ağıt yakışım ondan,
Bir vefa görmedim güzelden gülüm,
Sana hep o ürkek bakışım ondan,
Bendeki bu sevda ezelden gülüm.
Gel ara o yari sen talip ol da,
Yüreğin bulsa da hoş, bulmasa da,
Aramak marifet zaten bu yolda,
Hakikat olsa da hoş, olmasa da.
Yen aşıksan önce emmareyi yen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!