Mehmet Özdemir 1 Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ağacın saçları yıkanmış gölde
Dal uçlarında temmuz yanıyor
Serin sulara gökyüzü çizip
Maveraya uyanıyor

Gri mevsimden mavi bir zaman

Ufuk elma sarısı sabah kınalı keklik
Tuti dilinde esma son ezgisi buselik

Cem’in esrik kadehi gönül ateşi suzan
Aşkı içirir serçe ağzının şarabından

Çocuktum Erzurum’da
Dağlarında periler vardı
Cüceler oynaşırdı çayırlarda
Kekik kekik dağları vardı
Aras türkü söyler Karasu ağlardı
Baharı bağlardı kar

Karakışı yaşarım gönül hâlâ ilk yazda
Yaz artığı günüme dökülür kar akışı
Ateşe gerek yok ki teni zemheri yakar
Ya kar yağar ya yağmur yürek donar ayazda

Dün yaya geçtim dağdan beyaz kar sanki ölüm

Cenk içinde kızıl gün
Mor dağları aşmakta
Kıvrılan uzun yollar
Ruhumu dolaşmakta

Büyüleyen gözlerin

1
Gül yanında hâr zaman
Sevda kuşu yar zaman

Bir ömür takvimlerden
Dökülür mü her zaman

Rüzgâr tepeleri dolaşır
Aşk ayazı yakar dudağı
Ceylanlar iner ırmağa
Su bulanır Leyla geçer

Zeliha’nın düşünde

Hilmi Yavuz’a

Doğuda şair olmak
Ekmeği hüzne banmak gibi

Bir dağ türküsü

Kumlar suya yürüdü ateş çöllere aktı
Kerbela’ya yolculuk hararetli duygular
Kabarttı yüreğimi kuyuya taş bıraktı
Zeliha’nın düşünde Leyla’ya bürünür yâr

Sensizliğe ağladı içimden geçen nehir

Bugün güneşin doğuşu başka
Havanın tenime değişi başka

Kaskatı kesildi hüzün
Saklandı bulutun içine yağmur
İçin için ağladı kuşlar