MEHMET NECİP ÖZMEN HAYATI
Yaşam çok zordu.Zorluklar içinde yaşamanın anlamını bulmak için nefes alıp alıp verdim.Ve soluk soluğa bu güne kadar geldim.Daha da yürümektir
amacım.Acı,üzüntü ve nereden geldiği belli olmayan insafsız tonlamalarla birlikte yaşamı çokça insanla iletişim kurarak sürdürüyorum.Olgun olmak gerek.İnsana yaraşır yaşamak gerek.Türküler çalıp söyleyerekten aşkımı bölüştüm.İletişim ve dayanışma..Bu ikili nerede varsa orada yaşamaya değer dedim.İnsafsızlığın dahi göbeğine daldım.Yıllarca her tür ayak oyunlarına denk düşmeden öğretmence bir ömür sürgünler yaşadım.Ve düşünüyorum ki onlar hala mutsuz,ben mutluyum.Şiirlerim ve yazılarım size beni tanıtır merak etmeyin.Okudukça dostsunuz insanlarla.Sevgimi sizlerle bölüşüyorum.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!