Bu şehirden gittiğini öğrendiğim anda
yapayalnız kaldım ben sanki koca cihanda
Yâ Rabbî!
Ne güzel bir melek yaratmışsın!
Karşıma insan diye çıkarmışsın!
Seni ilk gördüğüm anda sevdalandım.
Yalan değil bu,
masal da değil…
Sonra gözlerim gözlerine değdi…
Gözlerin ruhunu ele verdi;
seni tanıdım;
Yağmurun düşmediği çöller gibi yüreğim.
Yanıyorum; sessiz çığlık atar sensizliğim.
Ağlasam da fayda etmiyor, sana hasretim.
Yoksun; her yerde adını arıyor gözlerim.
Önceleri seni görmeyi arzu ederdim.
Nasıl bir zindana düştüm ki ben,
burada bir başıma kaldım.
Şikâyetim yok gidişine ama,
neden hayalini de aldın…
Onun gönlü kabul etmiyorsa seni, zorlama.
Bundan sonrası Aşk değil, ızdırap olur ona.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!