Mehmet Kalyon Şiirleri - Şair Mehmet Kalyon

Hazan yeli ılgıt ılgıt eserken güle,
Gözlerinde aşkımızın şarkısı çalsın,
Varsın zaman soldursun gülü o bülbüle
Gözlerinde gözlerimin tebessümü kalsın.

Avuçlarımda iklimler yanarken bile,

Ezilen bütün kadınların ezikliğiyle ezilen kalbimden;
''Dünya Kadınlar Gününü'' kutluyor!
insanların hırs, iktidar ve ihtiraslarından arınıp
yeryüzündeki ezilmişliği ezerek;
mutluluğa, özgürlüğe gülümseyen güller gibi gülmesini diliyorum

Öyle yargıla ki beni
Girdaplarda gezineyim
Çiçekler içinde kalbim
Gül dedikçe ezileyim

Efsunla bu gözlerimi

BEN ÖĞRETMENİM
Ateşten su taşıdım zamana,
İklimler ağladı gözlerimden.
Sonsuzluğa saldım köklerimi,
Gelecek uzanan dallarımdan,
Yerin en kurak yerine çiçekler düşürdüm.

Küçücüktü bu dünya
onu biz büyüttük gözlerimizde
dağıldık labirentlerine
kaybolduk gizlerimizde

aşkı tenimizde tanımladık

Kim ile girdik yarışa
Ben de şaşırdım bu işe
Kendini üç beş kuruşa
Satanlar hep adam olmuş

Yoksul yetimin aşını

Dağda ovada hep seni bekledik
Feleğin hangi ıssızlığında saklısın şimdi
Sensiz bir karış ötemiz görünmüyor
Karanlığın insan cellatları seni görünce
Nasıl yarasalaşır duvar çatlaklarına
Gel de gör

Yıldız yıldız gözlerinizle
Umutlar alın sırtınıza
Bir şehirden ötekine
Yürekten yüreğe örün sevgiyi
Gül olup açın yarına!

İkimiz bu yangına baktık
Nasıl nemlendik gözümüzde
Yangınla yüreğin tadını
Öyle demledik içimizde!

Süzdük sevdayı yıldızlardan

Rüzgarsız bir sabahtı,
Acıyı iğneledim tenime,
Sessiz sessiz ıslandı gözlerim.

Melteminle sevişti düşlerim,
Bahar çiçeklendi sızımdan.