Mehmet Kalyon Şiirleri - Şair Mehmet Kalyon

Yıldız yıldız gözlerinizle
Umutlar alın sırtınıza
Bir şehirden ötekine
Yürekten yüreğe örün sevgiyi
Gül olup açın yarına!

Ben kuruyorum, bu Seyhan akıyor.
Düşlerimi Akdeniz'e döküyor.
Açan güllerin yaprağı soluyor.
Suları alıp da götürme benden.

Bak, aradaki o buzlar eriyor.

Yüreğimi bu yangına,
Sür diyorsan süreceğim.
Her gün gelip merhemimi,
Yine senden soracağım.

Pamuk tüylü bulutlardan,

Hazin sözlerin kalbime inerken;
Yanağımı çöl rüzgarı süpürdü.
Ak sularda martılar sevişirken;
Bu yüreğimde sancılar köpürdü.

Ben kimseyi sevememiştim gülüm,

Gülü ıslatan yağmur
Kal gözlerimde nolur
Aşk yüreğimde yanar
Gül gözlerimde bugün

Ey seherin rüzgarı

Kıvılcımlar sevişir gözlerinden
Dolunay salınır yanaklarına
Çiçekler büyülenir gizlerinden
Bahar taranır salkım saçlarına

Denizler durulur ah bu gönlümden

Gözlerim hemhal şehla bakışla
İki fincan kahveyle o muhabbet buluşunca
Susar bütün yıldızlar
Bir gül düşer mavimsi akşamlarımın yalnızlığına

Alır dudaklarından içli ezgisini ney

Ay akşamlarını gizliyorum gözlerine
Alev sağıyor özlemin
Çıkıp geliyorsun kimsesizliğimin koynuna
Pırıltıların batıyor karanlığa
Uykularımı çimdikliyor kıvılcımların!

Kışın pınarların suyu donuyor,
Turnam; çığlıkların göğü yakıyor.
Baktım serçenin ayağı kayıyor,
Tuzlayıp giderim buzun üstünü.

Yangın yüreğimde bulut durmuyor,

Düşlerim özgür,
Özgürce bakar gözlerim,
Yağmurlara tutsak olmuş yangınlarım var çölümde!
Güneşim köz ile har,
Mevsimlerim güz ile bahar,
Bu har ile açan çiçeklerim var benim,