Mehmet Göden Şiirleri - Şair Mehmet Göden

Herşey de kürt var....!

Yatıyoruz kürt
-kalkıyoruz Kürt
-kürt açıldı,biz sindik
-herkes kürt olunca, biz türk kaldık.

Öne sürülmüşüm,sırtımda ordu,
Deh! diyorlar kanıma,dokunur benim,
Kendileri şeref saysa, olurdu,
İtilip kakılmaktan,sakınan benim!
&
Yolbaşı geçilmez,nazdan cilveden,

Gözüne bakınca anladım
-hiç gözünde hüzün yok.
Ne baharında tadın!
Ne özünde hazan
Nede yazında sıcaklık.
.....mevsimler sönük sende!

Üstüne alınma bu sevdam sana
Ne mutluluk verdi nede güldürdü
Nasılsın diye sorma bir daha
Hasretin beni çoktan öldürdü

Ölmüşüm sesimi duyda aldanma

Hangi gönül seni delice sevdi
Kaçtım ateşinden yandım be Leyla
Tenime teninin dudağı değdi
İçtikce susadım kandım be Leyla.

Öyle bir ateşki düştüm içine,
Yakıyorda suna boylum yakıyor,
Hayellerim zaman ile elele,
Akıyorda uzaklara akıyor,
°
Ne güzeldi daha dünkü çocukken!

İskenderun;

Sıcağın ten yakar,
hasret içimi...
sulara kucak açan balıkçının geçimi idi sahil.
Yillar ve onlarla kimler geldi kimler gecti?

Herşey sevgiyle başlar,
-nefretle sona erer
Hayallerin bütünü,
-maziye girer siner.

Alamazlar sanırsın

Sınıra puslanmış bir höbek tezek,
Vurup vurup mehmedimi öldürür,
Bulupda topunu kurşuna dizek,
Bu iş bizde vicdanıda öldürür.

Üstünde giyiti ıraktan kokar bellidir,

Dağ bizim orman bizim,
Havası suyu bizim,
Yeli boranı,karı
Çığı çilesi bizim,
*
Ha doğusu batısı,