Gülü seviyorum dedim
Ne var ki bunda dediler
Zaten gülü herkes sever
Oysa
Yeni bir evrenin kurucusudur
Benim sevdiğim Gül
Nasıl da usul usul
Nasıl da alçak sesle
Konuşuyor güzelliğin
Ve
Sokuluyor canıma
Bahar kesildim
Gecenin serinliğinde
İnce bir çiçek kokusu
Yayılır havaya
Kıvırcık saçlarını aralayıp
Boynundan öpesim gelir
Geceyi
Ne dünyanın başlangıcıydı aşkımız
Ne de sonudur ayrılık
Peki bu hüzün neden
Ağlanır mı geceye
Bir daha gün doğmayacakmış gibi
Biz sevmedik mi
Sokağın tavanında
Yıldızlar vardı
On yüz bin tane
Ve sokağın tavanında
Bir papatya tarlası
Işıl ışıl yanardı
Kendimi ele veririm
Sana bakarken
Komşunun bahçesinden
Kara dut çalan
Yaramaz çocuk örneği
Mor lekeler kalır dudaklarımda
Sabah güneşi gibi
Aydınlattın son günlerimi
Gök kuşağı renklerine boyadın
Fırçanı bırakma elinden
Boyaların elinde dursun
Ne olursun
Dağ çiçeklerinin kokusunu
Kucaklayıp
Bana getiren rüzgar
Yeniden dönersen dağlara
Benim kokumu taşı onlara
Selam söyle
Genç öldüm ben
Zamanından önce
Daha
En çok neye sevineceğimi
Nasıl sevineceğimi bile bilmeden
Genç öldüm ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!