Mehmet Fatin Baki Şiirleri - Şair Mehmet ...

Pirlerimden pâye aldım ben yetiştim gâyeme
Âhiren bir derde düştüm kimse bakmaz pâyeme
Tûl-i ömrüm hep çalıştım durmadan ihlâs ile
Sonradan çok başka ezlâl bastı hurde sâyeme.

Pâye = rütbe, yüksek makam

Mevlâ sana bir gün melek-il mevti salınca
Bahtın yanılıp vermeye havf irtihalınca
Ömrün sonu son haddeye dek gelmeden evvel
İhlâs ile et lafz-ı celâl darda kalınca.

Havf = korku İrtihalınca = göçerken Lafz-ı celâl Allahın adı

Almak gerekir gönlünü dostlar darılınca
Hiçbir zaman incitmeğe gelmez ki karınca
Bir zamkla yapışmaz ve nevâzişle düzelmez
Bir kerre de olsun sevilen kalb kırılınca.

Nevâziş = okşamak

Hâkten bana batmadı bir sivri diken
Ekl etti düşen çöpleri berr-i dehen
Seksen sene dü-pâyla basıp çiğnediğim
Toprakla helâlleşmededir şimdi beden.

Hâk= toprak Ekl etti = yedi, yuttu

Sapa yerlerde bulur düz yolu mür
Bu çalışkan yaratık tûl-i ömür
Nefis isterse eğer kendini pis
Çöpe gurbân güle bülbül götürür.

Tûl-i ömür = ömür boyu

Edebî hüsn-i kelâm bekleme zinhar bî-edebden
Düşünüp lafz edemez başka sühân ayrıca sebbden
Sorunuz nerdedir ahlâki beyan nerde kemâlât
Dileriz fazla sabır tayyıbe mülkten ve zehebden.

Gelişen medyanın ahlâki münevverleri çoktur

Mümkün bile bür tenbele imkansız olur
Mesken kirasın vermeyen iskansız olur
Olmuşsa eğer hastaya yardımdan uzak
Hûn-hâr kişi vicdansız olur, kansız olur

Mesken = ev

Geleceksen sana fayton salayım
Döneceksen sana cümbüş çalayım
Seveceksen sana mefûun yüreğim
Çıkarıp, yepyeni dilbend alayım

Fayton =Atlı araba

Batının bilgini bir gün gülüversin dediler
Doğu, mezhepleri her-gah bölüversin dediler
Batı âlemde kibar zadelerin lafzına bak
Ne çıkar şarktaki insan ölüversin dediler

Hher-gah = her yerde

Sahtekarlar düzd olurken pullanır
Reşk eden gördükte servet çullanır
Bir nizamsız cürme hiç yoktur gerek
Bir sabûr her yerde aklın kullanır.

Düzd = hırsız