Mehmet Fatin Baki Şiirleri - Şair Mehmet ...

Hadi ayrıl Vero’dan tanyeli-rüzgar
Çabucak git te buluş sevgili yârla.
Vero Beech’ten yolun İstanbula çok var
Gelecek vuslatı sen yârla ayarla.

Ünlü Peygamber Süleyman din ve ahlak getirdi
Osmanoğlundan Süleyman hayli kanun yetirdi
İltimaslar yaptı, servet kaptı, rüşvet verirken
Başkanım cumhur Süleyman mülk-ü devlet bitirdi

Cihanda tüm zedegân, çaresiz, susuz yaş ağaç
Devamlı boyn bükerek söyler ihtiyâcını, aç
Zavallı fertleri bir katl-ı âm değilse amaç
Sıcak bir evle beraber dağıt su, nân ve ilaç.

Sakın yakıp boşa sarfetme mülkte feyz olanı

Ne susuz kal çok uzaklardaki çölde
Ne boğul kente yakın sığ duru gölde
Dolu yüzlerce pınar her dere'nizde
Görecek bunları göz yok mu ki sizde
Arıyor tatlı su halk tuzlu denizde

Zâlimlere avnetmedi dünyâdaki efser ve serir
Ukbâda melek onları meş'ûm yere göndermededir
Kasvet dolu zindandaki esved geceler bittiği an
Nûruyla şafak mazluma bir başka güzel müjde verir.

Bazan deli gönlüm çıkıyor kendi safından
Çok sehl kızıyor sevdiginin dostça lafından
Kalbimde derin yerde odunsuz bir ateş var
Sessiz, bi-duhan hark ediyor her tarafından.

Sehl = kolay

Güncelleme san'atları bilmez ki mürütler
Mazmunlara yer vermedi eş'ar-ı cedidler
Bir maksadı az lafz ile kavl etmeyen eşhas
Billah yazamaz nükteli berceste beyitler.

Müris = çırak, çömez

Bir akıl yaşta değil başta ise
Ne denir akla gelen eski lafa
Aranan akl-ı selim yaşta ise
Yaşı baştan ayıran nâfi kafa

Akl-ı selim = sağduyu

Haddin geçerek tedbir-i vâkî'yi unuttun
Vecden sana meftûn köle sâkî'yi unuttun
Bir gün geleceksin diye sabreyledi dostun
Gaflet ile gurbetteki Bâkî'yi unuttun.

Haddin = hududun, salahiyetin

Gülüşen hânede gam-hâr yalınız ben değilim
Veya âlâyişi sevmekte müzeyyen değilim
Ama tasvîb edemem zulmle âbâd olanı
Bulanık suyla dönen köhne değirmen değilim.

Gam-hâr = kederli olan