Mehmet Fatin Baki Şiirleri - Şair Mehmet ...

Gül dalında güzeldir koparınca üzülür
Çelenge koysan bile orda çabuk büzülür

Allah onu yaratmış dikenler arasında
İyi kötü günlerin akında karasında

Fuzûli'nin matla' beytine ta'şîr

Babandan kardeşimden hem de dostlardan senâ gördüm
Karâbetten bahâ gördüm, yakınlardan safâ gördüm
Uzak kaldıkça yârdan hem kasâvet hem humâ gördüm
Cezâ çeksin değin yollandığım çöllerde mâ gördüm

Aşıkın aklında Hüsrev gibi keydir gönül
Güçlü nefisten kavî hânede beydir gönül

Hiç dayanılmaz bir arzu gibi iştahlanan
Ruhlara benzer yüreklerdeki şeydir gönül

Rü'yamda benim her gece ağlar dururum
Gün doğduğu an cûy gibi çağlar dururum

Gurbette küçük gûşede tenhâ kalarak
Hülyâm ile bağlantıyı sağlar dururum

Üzgün görünürsün benim ey sevgili refikam
Nerden geliyor sendeki kasvetli derin gam
Neş'eyle yaşam fırsatı varmış ki kaderde
İhsan edilen ömre henüz gelmedi encâm.

Yetmiş yılı geçtik yaşarız belki de seksen

Saçarak titrek ışıklar gece toplar haşarât şemm
Yanarak mest olur âdem.

Sevenin sevdiğine verse de bir memlu kadeh semm
Sanır âşık bunu zemzem.

İnsafsız adamlar veriyor komşuya dehşet
Yâ Râb, ne zaman son bulacak Gazzede vahşet

Makul mu ki yıllarca sürünsün bu cemiyyet
İdrâki mi mahvetmeğe çıktın? Bu mu niyyet

Yoktur diyecek hüsnüne Antakyalı Fatma
Ser-tizli bakışlarla keman kaşları çatma
Dört yönlü cihetten çekilir kaprisin amma
Senden gelecek hisleri kalp hüsnüne katma.

Dün verdiğin ilham dolu sözden sapacaksan

Kemâl der Fatin’e fâtin
Kalır medresede cahil.
Fatin der ki buna, lâkin
Kemâl “Fatn-ı mütegâfil”

Nerde var gamdan kederden çok hazen
Gördüğümden fazla der-nâk inleyen

Gezdiğim yerlerde zinhar görmedim
Gözyaşından gayri çeşminden gülen