Bindiği otobüsün kapısına
Elini sıkıştırmıştı Necati
O can acısıyla
Öğleden sonra gizlice
Telefonuna kulak misafiri olduğu
Hakim beyi düşündü
Zor geliyor ayrılık artık bana
Hasretin adı sende kaldı
Tadı ise bende
Bahar kokuları güllerin rengiydi aşkımız
Solmadı solmayacak
Üstünden yıllar geçsede
Geçen yaz denizdeyken
Senin sıcaklığınla
Bir damla ile buharlaşıp
Çıktım bulutlara
Aylarca orada kaldıktan sonra
Bildiğin gibi dün
Ocak ayının henüz üçü
Dışarıda
Sıfırın altında yirmi derece bir soğuk
Sobam sönmüş yanmıyor
İçinde ne kömür var
Ne köz
Üstüme üstüme koşturuyor
Çılgın acele geceler
Kırlangıç hızıyla
Yarasa çığlıklarıyla
Hepsi soğuk hepsi yalancı
Alışık değilim ben
Minibüslerin
Kışın çamur sıçratıp
Yazın toza boğduğu
O kahvenin köşesinde
Beklerdi beni mavi
Maviyle bekleşir birkaç dakika daha
Doğan çocuklara
Dedelerinin isminin konduğu
Yıllarda doğmuşum
Başlarını sokacak bir ev derdindeymiş
Babam ve annem
Öyle lüks villalar değil
Bir gece çıkıp kaybolsam
Zamanı olmayan bir yere düşse yolum
Çünkü zamana uysam seni
Uymasam kendimi unutuyorum
Hani geçen gün
Saçından bir tel vermiştin ya
Onu dün kaybettim
Bulana ödül var diye
Gazeteye ilan verdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!