Mehmet Emmi Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

MEHMET EMMİ
Boy orta, beden cılız, eli ayağı nasır,
Yüreğindeki hüzün kendisine münhasır,
Çektiklerini yazsam destan olur bir asır,
Tek gözlü bir hanede kalıyor Mehmet emmi,

Hiç nasiptar olmamış, bu güne dek neşeden,
Kendisini kurtarıp elemden endişeden,
Ayağa kalkamıyor oturduğu köşeden,
Hergün ayrı bir telden çalıyor Mehmet, emmi.

Ambarında kalmamış zerre misgal zahire,
Sürüklemek üzere kendini müntehire,
Kaymağa, bala değil, ekmeğini zehire,
Banarak parmağını yalıyor Mehmet emmi,

Gizlice takip ettim, gölgesine yar idim,
Gittiği her mahalde bizzat bende var idim,
Gördüğüm manzaranın karşısında eridim,
Darbeyi sevdiğinden alıyor Mehmet emmi.

Müçtehit'im gördüğü ıstırap mucibince,
Ay ışığı yansıyıp el ayak çekilince,
Şakağından aşağı akıtıp ince ince,
Gözlerinden yaşları salıyor Mehmet emmi.
İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü