Mehmet Elmacıoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

ağladığımı görenler,
mutluluktan sanacaklar.
bilemeyecekler,
ayrılık gözyaşları olduğunu.
Bir sen bileceksin
sorarlarsa, mutluluktandır,

En mutlu olduğun yerdir ana kucağın;
Üşüyünce ısınır,acıkınca doyarsın.
Kussan da koklanır,kirlenince paklanırsın.
Feryat figan uyandırırsın da, kan uykulardan,
Öpülüp,okşanır,ninniler dinlersin.
Üstelik bunlar için bedelde ödemezsin.

İçimde öfke sandığım,
Birgün dinerdi belki.
Volkan olmuş ateşidim,
Paramparça etti beni.

Umut ektim yüreklere,

Sevda dikeniyle yundu gençliğim,
Hayat bulmacasında bulamadım aşkı.
Ömrümce acıyı duyumsadım yüreğimde,
Gülerek kucaklayamadım yaşamı.

Boş çırpınışlarım tadamadım sevgiyi,

Alamadım
Patronumdan hıncımı,
Çekemem
Bu akşam nazını.
Aç şu
Kahrolası bacaklarını,

Aslında
Yok aslı astarı.
Küçük kare taşları,
Aldım dizdim yanyana,
Bozdum koydum altalta.
Delimiyim?

Gurbete yolum var
Ayrılık acı ama
Zaman sigara dumanı gibi
Sonunda kavuşmak varya.

Gidişim bir başka benim

İşte ben böyleyim sevdiğim;
Engin sularda sürüklenen,
Çılgın dalgaların esiri,
Küreksiz bir sandal gibi.
İşte ben böyleyim sevdiğim;
Çökünce akşamın kızılı ufka,

Al rüzgar, al!
Sevgilerimi,
Umutlarımı,
Düşlerimi,
Al!
Götür uzaklara.

Bu akşam başka vurdu şişe
Yıllar öncesini anımsadım
Durup dururken yine.
Belki yalnızlık körfeze indi diye
Deki ömür kırka geldi diye.
Terketmiştim oysa,kimbilir niye?