Hep yanındayım,
Seninleyim diyorsun,
Oysa çok uzaklardasın.
Yakınlığın,
Sigaramın dumanı gibi,
İçimdesin,
Yazık oldu tertemiz duygulara,
Şimdi bir sonbahar yaprağı gibi,
Soluyor güller açan yüreğim.
Sevgi dolu sözler artık anlamsız,
Vurulmuş bir ceylan gibi,
Çağlıyor ağlamayı bilmeyen gözlerim.
Bütün tanrılara sordum bilemediler,
Neydi uçup giden avuçlarımdan?
Gökyüzü kapkara bir maviydi,
Anılar süzülüp giden gözyaşları.
Biliyordum bana düşen dünden
Yüreğimdeki aşkı unutmaktı
Birtanem:
Nedir şu benim çektiğim
Garip yalnızlığımdan?
Peki ya nedir çektiğim
Ulusumun çelişkilerinden?
Sanki onlardan farklımıyım,
Her sabah bahar rüzgarı dolar,
Burcu burcu, gül
Kokarsın odamda.
Söylemese dilim,
Birkerecik adını;
Coşarda sanki,
Yalandır, sensiz bir ömür sürdüğüm,
Akar durur gülüşlerin pınarlarımda.
Ben nice senli düşler görmüşüm,
Gurbetlik bilmem masal kuşlarının kanatlarında.
Sen sonsuzluğa giden yollarda,
Kelebek gibisin;
Gözlerde başlar
İlk nefes alışın.
Son nefesini
Yatakta verirsin.
İkisi arasındaki
Çocukluğum gelir aklıma
Sarılırım eteklerine.
Hayat bilgisi kitaplarında
bakardım resimlerine.
Yüreğimiz hiç kirlenmedi
Senin ellerinde.
Birgün,ölüpte dirilirsem yeniden,
Hesap soracağım,
Mahkeme-i Kubra'da,
Şeytanı ben yarattım diyen,
Tanrı'dan.
Umutla coşuyor yüreğim,
Günün her geceyi yırtışında,
Birgün döneceğim diye gittiğin,
O ilk sabahtan buyana.
Ve sen yine gelmiyorsun.
Köşeme çekilip ağlıyorum sessizce,
Okuduğum kadarıyla, potansiyel bir şairle karşıkarşıya olduğumu hissediyorum. Bu yüzden sayın elmacıoğlu'nu okuma listeme dahil etme ihtiyacı duydum. Başarılarının daim olmasını dilerim.