Mehmet Çetinkaya Şiirleri - Şair Mehmet ...

Sana sesleniyorum çözüldü dillerim
Yıllarımı ağlatan fırtına gözlü yarim
Yeşil gözler bakar kumral saçların arasından
Yandı yüreğim geçeceğim şimdi dünyamdan
Sanki gelip geçecekmiş gibi içimde yatan
Yıllarımı ağlatan aşkındır beni yakan

Mahallemizde bir Güler Teyze vardı
Raşit ustanın hanımı, evleri köşe başıydı
İlk televizyonu onlar almışdı
Evin içi her akşam misafir dolardı
Hele birde Türk filmi varsa yaşadık, ağlayacağız.
Hatırlarmısın Güler Teyze, yengemi

Nerede o eski aşklar, utana sıkıla yaşananlar
Mutluluğa doğru uzanan pembe sevdalar
Şimdi ise reklam bile yapıyorlar, aşık oldum diye
Vallahi madalya verecekler, sevdiğiyle evlenene
Ah Gönül abla, sen olsaydın tüm madalyaları alırdın
Neyse boş ver... Çünkü sen aşkını reklam yapmazdın

Senin sevgin yeter aklı olana
Öğretmen olmayı sevdirdin bana
Geldim, senin bilgi dağarcığına
Bir yol ver de gideyim A’ dan Z’ ye

Işık bulmuş kelebekler gibiyim

Çıktım adanın yoluna
Köprüde verdim mola
Çekil yolumdan kaynana
Gözüm değdi gızına

Leblebi yarim leblebi

Yunus'un yandığı aşkından
Affeden büyük dergahından
Nasibimizi ver Ya Rabbim

Gittiği dergah hatırına
Okuduğu elif adına

Gönlümün eğlendiği yerde neşe muhabbet var
Gel bu gece bizde eğlenelim ey nazlı yar
Kimseye söyleme sevdiğim değmesin nazar
Ah bir bilsen neler var birazda çalgı var

Raksın aşkın en şahanesine davetim var

Her sabah vedalaşıp çıktığımda
Dönüşü olmayan hizmet yolunda
Başım dik alnım açık ufukda
Evimde bıraktığım öksüz benim
Bilirmisiniz polis ne demek
Bildiği tek şey insanı sevmek

Düştüm diye bir kötü derde
Dostlar çekti yüzlere hep perde
Bir sevdiğim kaldı gönlümde
Nolur doktor bana yüz çevirme

Geldim kapına bin bir acıyla

Düşmanlar toprakta, sefa mı sandın
Nasıl oldu efem kimlere kandın
Yaylada yatanı yiğit mi sandın
Yörük de kızını dengin mi sandın

Düşmanlar oturmuş evim bağına