Mavi denizlere açtım yelkeni
Bir vefa görmedim yüzen balıktan
Ellerimi açtım kıbleye doğru
Dostluğunu diledim yüce Allah'tan
Efkara meyillidir bendeki yürek
Kayıtsız kalamam olan bitene
Her an teyakkuzdadır aklım ve dilim
Sormadan edemem ki kendi kendime
Hayat acımasızdır oğlum demişti rahmetli
Güçlü olmalısın, istemiyorsan ölmeyi
İnsanlar nankör, çirkeftir evlat
İnsandan daha insan inan hayvanat
Gökkubenin altında sayısız canlı
Bilipte susan diller yalancı
Yalana göz yuman halden utandım
Dünya bir han sen de bir yolcu
Zulme alkış tutan kuldan usandım
Herşeyi bırak arkanda
Düşünme ne olur diye
Varsın yansın be
Dünya'nın sonu mu?
Hem sonu olsa ne çıkar
Kim çivi çakmış ki?
At gözlüğünü takmaya devam mı edeceksin
Bu aymazlık nereye kadar sürecek böyle
Aklın yolu birmiş, düşün bak göreceksin
Boş konuşarak olmuyor bu işler öyle
Ne duydun ne gördün, yaşın başın kaç
İstemez, sende kalsın bana ait ne varsa
Ben artık yoruldum, anlamsız bu sevdadan
Yalanınla git bari biraz onurun varsa
Solumak istemiyorum senle aynı havadan
Bir tebessüm sanmıştım hayatın kendisini
Bütün bildiklerim yalanmış meğer
Dost diye kucakladım uzanan her eli
Aldanmazdım bu kadar, saf olmasaydım eğer
Çok gördüler onlara insanca yaşamayı
Katlettiler hepsini savunmasız biçimde
Aldılar ellerinden evini, toprağını
Gömdüler bir milleti acımasız şekilde
Elalem anlattı sen hep dinledin
Sormadın işin aslını gerçek mi diye
Şakşak çektin durdun yalama oldun
Geç aynanın karşısına bir bak kendine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!