Akvaryumdaki balık misali
Küçücük dünyanda fantazi kuran
Arpa boyu yol almadan yorulan
Küçük dünyaların küçük insanı
Şunu iyi bil vede sakın unutma
Benim çiçeklerim ateşte açar
Tren raylarında yitirilmiş saatlerin
Vagon seslerine karışmıştı ümitler
Bu yolculuk nereye götürürdü insanı?
Vuslat bir bilinmezlik
Hareket gerçeklerden kaçışmıydı?
Yoksa maksatlımıydı bu yaşananlar
Bir efkardır yaşar benim içimde
Dosta gül derilen gönül bahçemde
Sayısız çiçekler açtı sayende
Kıyamam, koparamam bir tanesini ben
Sevgiye aç susuz yaşatmam onları
Duyanda seni adamlar meclisinden sayacak
Hiç aynaya baktın mı, kendinden eminmisin?
Var mı kaale alıp senin hal hatrını soracak?
Saman kadar değerin yok, yalakanın tekisin
Fasülye gibi nimetten mi sayıyorsun kendini
İşte bir gün daha bitti tatsız ve tuzsuz
Zevk vermiyor açan goncalar, öten bülbüller
Gecelerimi sorma onlar zaten uykusuz
Dili olsada konuşsa, o yaktığım kandiller
Çok yalnız bir zamanımda
Güzel bir hayalim vardı;
Gözlerinde kaybolup, ufuklara dalmaktı
Seni sende yaşamak, sana aşık olmaktı
Yağan yağmura inat, yollarda gezinmek
Bir yaz günü aklımdaydı
Benle onun hatrındaydı
Bilmem artık deli gönül
Onu bir daha arar mı?
Dur durak bilmez geceler
Boş geldin şu Dünya'ya, vasıfsız gideceksin
Meziyetin yok senin dedikodudan başka
Sabah akşam her daim beş vakit namaz gibi
Saatin hiç şaşmıyor, bulanmışsın yalana
İftira hamurunda yoğurmuşsun bir ömrü
Meçhule giderken bütün yollar
Ne yürekler soldu çıkmaz sokaklarda
Hem haksız hem güçlüydü başrol alanlar
Figüranlar unutuldu asitli kuyularda
Utanman yok mu senin, oturmuş din satıyorsun
Kaç paraya aldında faizini düşünüyorsun
Memleket ne çok çekti senin gibi yobazdan
Aynı işe devam mı, haber ver öteki dünyadan
Kıldığın namazdan söyle utanmazmısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!